У Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі ў снежні адбылася міжнародная навукова-практычная канферэнцыя, прымеркаваная да 75-годдзя з дня прыняцця Канвенцыі Арганізацыі Аб’яднаных Нацый аб папярэджанні злачынства генацыду і пакаранні за яго.
Як падкрэсліў у сваім вітальным слове да ўдзельнікаў канферэнцыі кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Ігар Сергяенка, захаванне гістарычнай памяці аб Вялікай Айчыннай вайне сёння робіцца пытаннем нацыянальнай бяспекі дзяржаў і народаў, якія з’яўляюцца спадкаемцамі пераможцаў. Ён выказаў упэўненасць, што сёння трэба як мага больш казаць пра герояў, якія спынілі нацысцкую машыну смерці, бо гэтая памяць робіць нас моцнымі.
Мерапрыемства пачалося з прэзентацыі выдання “Генацыд беларускага народа. Карныя аперацыі”. Як паведаміў генеральны пракурор Андрэй Швед, у першай кнізе апісаныя агульныя дакументы, пакладзеныя ў аснову правядзення карных аперацый, і прадстаўленыя звесткі аб агульнай колькасці гэтых акцый, якіх было праведзена не менш за 187. У другой частцы, якая выйдзе пазней, будзе змешчаная інфармацыя аб усіх карных падраздзяленнях з указаннем іх найменняў, спісу камандзіраў і, па магчымасці, звесткі аб жывых карніках і захадах, якія прымаюцца Генпракуратурай для таго, каб яны панеслі пакаранне. Першыя дзве кнігі былі прысвечаныя агульным пытанням, звязаным з генацыдам беларускага народа, і аналізу дакументаў нацысцкай Германіі, якая яшчэ задоўга да нападу на Савецкі Саюз распачала юрыдычнае абгрунтаванне масавага знішчэння яго насельніцтва.
Па задумах нацыстаў, на працягу паўтара-двух гадоў неабходна было вынішчыць да 75 % насельніцтва, а астатніх забраць у рабства. З гэтай жа мэтай напярэдадні нападу на Савецкі Саюз былі створаныя карныя падраздзяленні і закладзеная прававая база, якая вызваляла вайскоўцаў вермахта ад адказнасці за злачынствы супраць мірных грамадзян. Кнігі серыі выдадзеныя на рускай ды англійскай мовах і накіраваныя амаль у 180 дзяржаў, у тым ліку па лініі Міжнароднай асацыяцыі пракурораў, а таксама па лініі парламента і Міністэрства замежных спраў. Асноўная задача — данесці да сусветнай грамадскасці інфармацыю аб генацыдзе беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны.
Як паведаміў Андрэй Швед на адкрыцці пленарнага пасяджэння, Генпракуратура распачала крымінальную справу аб генацыдзе беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны болей чым два з паловай гады таму і за гэты час накіравала ў амаль 30 краін свету запыты па гэтай справе. Па словах генеральнага пракурора, актыўную дапамогу ў гэтым кірунку аказвае расійскі бок, вядзецца актыўная перапіска з краінамі Лацінскай Амерыкі. Прытым шэраг заходніх краін адмовіў Мінску ў прававой дапамозе па крымінальнай справе аб генацыдзе. Тым не менш ужо атрыманыя звесткі дазваляюць сцвярджаць, што на тэрыторыі БССР было знішчана не менш за тры мільёны грамадзян і ваеннапалонных і забрана ў рабства не менш за 380 тысяч чалавек.
Генеральны пракурор нагадаў, што Нюрнбергскі трыбунал стварыў прававую аснову асуджэння за злачынствы супраць міру і бяспекі чалавецтва, а лагічным яго працягам зрабілася прыняцце Канвенцыі ААН, якая ўпершыню дала нарматыўнае вызначэнне генацыду і яго формам. Найбольшыя страты, у тым ліку сярод мірнага насельніцтва, у гады Другой сусветнай вайны панёс Савецкі Саюз, і асабліва БССР, дзе загінуў кожны трэці жыхар.
Сёння праводзіцца нестандартнае расследаванне, у якім цесна перапляліся пытанні крымінальна-прававой, гістарычнай і маральнай ацэнкі дзеянняў нацысцкіх захопнікаў і іх памагатых. Упершыню факты генацыду мірнага насельніцтва расследуюцца ў такім маштабе. У перыяд Вялікай Айчыннай вайны на акупаванай тэрыторыі Беларусі разгарнулася непрымірымае супрацьстаянне беларусаў з захопнікамі і іх памагатымі. Гэта быў добраахвотны патрыятычны парыў, у якім заключаны дух свабоды беларускіх людзей. Усенародны рух супраціўлення, накіраваны на абарону Айчыны, стаў значным унёскам у агульную барацьбу народаў супраць нацысцкай Германіі і яе саюзнікаў.
Старшыня Следчага камітэта Дзмітрый Гара падкрэсліў, што генацыд — гэта злачынства без тэрміна даўнасці, і вінаватыя ў ім мусяць несці пакаранне незалежна ад узросту і месцазнаходжання. Тэматыка генацыду і дагэтуль як ніколі актуальная. Гэтая трагедыя з болем аддаецца ў сэрцы кожнага чалавека, асабліва тых, чыя памяць захоўвае асабіста перажытыя падзеі або ўспаміны родных і блізкіх людзей. На думку старшыні Следчага камітэта, такія канферэнцыі даюць магчымасць на міжнародным узроўні кансалідаваць намаганні ў пытаннях захавання гістарычнай праўды, прафілактыкі і недапушчэння злачынстваў супраць чалавецтва. Важны абмен ведамі і досведам для захавання памяці аб ахвярах нацызму і прадухілення спроб яго адраджэння ў сучасных умовах.
Для Следчага камітэта работа ў рамках узбуджанай Генеральнай пракуратурай Беларусі крымінальнай справы па факце генацыду беларускага народа з’яўляецца адным з прыярытэтных напрамкаў дзейнасці. Следчыя сумесна з супрацоўнікамі органаў пракуратуры, Дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз і іншых дзяржаўных органаў праводзяць шырокі спектр следчых дзеянняў, у тым ліку вывучаюць архіўныя крыніцы, фота- ды відэаматэрыялы і іншыя дакументы. Праводзіцца агляд месцаў злачынстваў, дапытваюцца пацярпелыя.
Міністр абароны Віктар Хрэнін заявіў, што ва ўмовах эскалацыі глабальнай напружанасці досвед гістарычнага ўзаемадзеяння нацый, якія перамаглі нацызм, мае безумоўную актуальнасць і гістарычнае значэнне. Тады, амаль восем дзесяцігоддзяў таму, дасягнуць перамогі ўдалося дзякуючы намаганням усіх народаў, якія аб’ядналіся ў антыгітлераўскую кааліцыю. Мы памятаем аб іх подзвігу і аддаём даніну павагі мудрасці кіраўнікоў дзяржаў, якія ва ўмовах амаль непрымірымых супярэчнасцей здолелі аб’яднацца ў барацьбе з агульным ворагам. Як адзначыў кіраўнік ваеннага ведамства, галоўным вынікам перамогі над фашызмам сталі стварэнне Арганізацыі Аб’яднаных Нацый, а таксама Нюрнбергскі працэс, калі ўпершыню ў гісторыі чалавецтва была зробленая спроба спыніць войны і дамовіцца ў міжнародным маштабе аб будучыні чалавецтва.
Антон РУДАК