У Новым драматычным тэатры пабудавалі “Лялечны дом” — у адпаведнасці з крыху адаптаванай драматургічнай асновай Генрыха Ібсена. Яго галоўным канструктарам і адным з жыхароў стаў рэжысёр Арцём Пінчук.
Ён не стаў вырашаць спектакль у звыклай рэалістычнай манеры. Усё акурат наадварот, але з яшчэ большым эфектам псіхалагізацыі: сцэнічны мінімалізм, умоўнасць многіх дробязей наблізілі спектакль да метафарычнага відовішча, дзе на першым плане, між тым, застаецца акцёр…
Ключом да далейшага разгортвання дзеяння становіцца першая мізансцэна…
Падрабязней чытайце ў №42 газеты «Культура».
