Збіраючы нясвіжскія маляванкі, натрапіла на адну, што ціха дажывала свой век у сенцах вясковай хаты: тыгр і леў на зялёнай лугавіне, якую акаймоўваюць купчастыя дрэвы, падобныя да нашых ліп, алешын. Экзатычнасці пейзажу надаюць хіба што чатыры высокія пальмы, схіленыя адна да адной. Напісаная алейнымі фарбамі на шкле маляванка больш як напалову асыпалася. Далей..
Музей маляваных дываноў адкрыецца ў студзені ў Заслаўі. Экспазіцыя размесціцца ў флігелі былога палаца Пшаздзецкіх. Далей..
Асаблівым 2023-і абяцае стаць для жыхароў Слуцка. Старажытны горад абвешчаны культурнай сталіцай года. “К” расказвае, чым славіцца гэты край і якімі падзеямі там адзначаць атрыманне ганаровага статусу. Далей..
Серыял “Таямніцы роду Манюшкаў” з’явіўся на старонках “К” яшчэ ў 2020-м. Разынкай той культурнагенеалагічнай галаваломкі стала гісторыя тэатральнай трупы Лявона Перажынскага. У 1784 годзе калектыў паставіў у Нясвіжы адну з першых беларускіх нацыянальных опер “Агатка, або Прыезд пана” на лібрэта Мацея Радзівіла. Яго ж пяру, як сцвярджалі тэатразнаўцы, належала і опера “Войт асады альбанскай”. Праўда, калі “Агатка” ўжо “вярнулася” і нават была ўвасобленая на сучаснай айчыннай сцэне, “Войт” заставаўся нейкім прывідам, вядомым толькі па назве і годзе нараджэння. Далей..
X Адкрыты конкурс юных выканаўцаў эстраднай песні "Маладзічок" пройдзе 25 і 26 сакавіка ў Палацы культуры Маладзечна. Далей..
Міністэрства культуры далучылася да навагодняй акцыі “Нашы дзеці”: 21 снежня супрацоўнікі ведамства завіталі ў Вілейскую спецыяльную агульнаадукацыйную школуінтэрнат, у якой выхоўваюцца дзеці з парушэннямі маўлення і слыху і дзеці-сіроты. Далей..
На вечарыну ў Навасёлкаўскі СДК былі запрошаны жыхары і госці аг. Кабылаўка. Абрад "Запускі" быў фактычна адроджаны ўдзельнікамі народнага аматарскага аб’яднання "Смаляначка». Звесткі пра абрад калектыў сабраў звесткі падчас фальклорных экспедыцый у в. Смаляніца. Далей..
Грэх сядзець у запечку, калі фестываль гумару прызямліўся ў мястэчку! На раённы фэст “Месцячковыя забавы” у Бярэзінскую гарадскую бібліятэку сышліся і з’ехаліся - ад райцэнтра да аграгарадка дружнай, вясёлай грамадой прыхільнікі дасціпнага гумару, трапнага беларускага слоўка і самабытнага моўнага і спеўнага фальклору. Далей..
28 кастрычніка ў Нацыянальным гісторыка-культурным музеі-запаведніку “Нясвіж” адбылася навукова-практычная канферэнцыя “Захаванне гістарычнай памяці і фарміраванне грамадзянскай пазіцыі”, прымеркаваная да Года гістарычнай памяці. Далей..
Вясна 1944 года. Якуб Колас едзе ў родную Беларусь — дакладней на яе паўднёвы ўсход, які нядаўна вызвалілі ад акупацыі. Але на сэрцы радасць спалучаецца з трывогай. Прычынай таму — цяжкая хвароба любай жонкі, у якой паэт вінаваціць і сябе. Далей..
Сімвалам павагі нашчадкаў да таленту, грамадзянскай пазіцыі Якуба Коласа стаў новы помнік, адкрыты ў цэнтры Стоўбцаў. Статуя на радзіме Песняра — праца творчай кааліцыі мінскіх скульптараў Уладзіміра Піпіна, Сяргея Логвінава і лаўрэата Дзяржаўнай прэміі СССР, прэміі Саюзнай дзяржавы ў галіне літаратуры і мастацтва, народнага мастака Беларусі Івана Міско. З апошнім “К” сустрэлася, каб даведацца, як ствараўся бронзавы вобраз пісьменніка. Далей..
Трэцяга лістапада споўнілася 140 год з дня нараджэння народнага паэта Беларусі Якуба Коласа. Беларусь сустрэла юбілей класіка айчыннай літаратуры разнастайнымі святочнымі мерапрыемствамі. Далей..
У дзяцінстве наша гераiня Маргарыта Шыбаева была фантазёркай: часта прыдумляла гульні, казкі, конкурсы, каб павесяліць сваіх блізкіх. У яе вялікай сям'і ўсе так ці інакш звязаны з творчасцю. Бацькі працуюць у Доме культуры Заслаўя, і дачка праводзіла там шмат часу, назіраючы за танцавальнымі і тэатральнымі калектывамі. Дэбют Маргарыты на сцэне адбыўся ў пяцігадовым узросце, калі ёй даручылi выканаць ролю ялінкі ў навагоднім спектаклі. Калі дзяўчынцы споўнілася шэсць, бацькі запісалі яе ў музычную школу, дзе гераіня пазнаёмілася з цымбаламі, баянам, фартэпіяна, але спынілася на скрыпцы. Паралельна ў жыцці Маргарыты заўсёды былі танцы: бальныя, усходнія, народныя. Далей..
Усе, хто мае дачыненне да архівістыкі, адзначылі прафесійнае свята 6 кастрычніка. У пэўным сэнсе яно тычыцца і “Культуры”, бо на старонках газеты амаль ў кожным нумары з’яўляюцца матэрыялы, заснаваныя на нашых архіўных знаходках. Сёння размова пойдзе пра Ануфрыя Петрашкевіча, чый унёсак у гісторыю беларускай архівістыкі яшчэ не ацэнены належным чынам. Далей..
Стралковыя акопы, парослыя мурагом зямлянкі, разбураныя бліндажы, бязлюдныя сельскія хаты з пацямнелымі саламянымі стрэхамі... Ад’ехаўшы ўсяго 40 кіламетраў ад Мінска ў бок Смалявічаў, можна апынуцца ў дзіўным месцы — на натурнай пляцоўцы “Беларусьфільма”. Калі ўзгадаць які-небудзь айчынны фільм пра вайну і партызан, то, без сумневу, яго здымалі менавіта тут. Мясцовыя жыхары даўно ахрысцілі лакацыю беларускім прататыпам Галівуда. Далей..
Сёлета архіў валанцёрскай дзейнасці газеты “Культура” папоўніўся дзясяткам новых запісаў. Суботнікі праводзіліся ў розных раёнах Мінскай, Гродзенскай і Брэсцкай абласцей. А ў нядзелю мы наведаліся ў прысталічны сядзібна-палацавы комплекс Сёмкава, у палац Хмараў, які нібы крыкам крычыць: “Дапамажыце! Ратуйце!” Анонс мерапрыемства быў размешчаны ў мінулым нумары “К”. А цяпер пра тое, як яно было. Далей..
Нягледзячы на доўгі час у жывапісе, крупскі мастак Сяргей Варламаў пастаянна ўдасканальваецца. І справа не толькі ў тэхніцы мазка ці пабудове кампазіцыі. У яго любімым жанры – гістарычным жывапісе – справа крыецца ў дробязях: трэба правільна адлюстраваць ваенныя мундзіры далёкага мінулага, дакладна намаляваць твары рэальных прататыпаў, дасканала перадаць месцы падзей. Сяргей Мікітавіч прызнаецца, што на працэс задумкі, збор матэрыялу і само стварэнне палатна могуць выдаткоўвацца месяцы і нават гады. Напрыклад, апошняя карціна “Параза. Адступленне. Януш Радзівіл”, якую мастак прэзентаваў напярэдадні Дня народнага адзінства ў крупскім краязнаўчым музеі, увасаблялася паўгода. Далей..
Пад такой назвай у Мядзельскім цэнтры культуры прайшла Рэспубліканская навукова-практычныя канферэнцыя, прымеркаваная да 110-га юбілею народнага паэта БССР Максіма Танка і да Дня народнага адзінства. Мэтай канферэнцыі, якую здзейснілі сумесна Інстытут літаратуразнаўства імя Янкі Купалы Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі і Мядзельскі райвыканкам, было выяўленне новых, раней невядомых старонак жыцця, грамадскай, дзяржаўнай і творчай дзейнасці М. Танка, асэнсаванне філасофска-эстэтычных і ідэйнамастацкіх дамінант яго літаратурнай спадчыны з пазіцый, якія адкрываюцца на этапе найноўшай гісторыі Беларусі. Далей..
2022-ы ў нашай краіне абвешчаны Годам гістарычнай памяці. З гэтай нагоды мы запланавалі правесці серыю суботнікаў у памятных мясцінах Беларусі. Частка з іх ўжо праведзеная, з іх вынікамі можна азнаёміцца на старонках нашай газеты. Сёння мы адправімся на Лагойшчыну, дзе ў няспынных вандроўках паміж вёскамі і мястэчкамі прайшлі юнацкія гады славутага паэта Янкі Купалы. Менавіта там ён усвядоміў сябе беларусам, там раскрыўся яго талент лірыка і драматурга. Далей..
Больш за трыццаць гадоў жыцця ён аддаў музейнай справе і на працягу дзесяці з іх узначальваў Беларускі дзяржаўны музей гісторыі Вялікай Айчыннай вайны. Сёння Генадзь Баркун бавіць летні час у роднай вёсцы Лешніца, што на Пухавіччыне. Няма нічога дзіўнага, што нашая размова пачалася з высвятлення тамтэйшых агульных знаёмстваў, бо так супала, што мая бабуля нарадзілася ў Кабылічах і пасля жыла ў Рудзенску, а адтуль да Лешніцы нейкі дзясятак кіламетраў. Далей..
Першыя паштоўкі ў гонар беларускіх літаратараў з’явіліся ў 1906 годзе. Іх выпусціла беларуская выдавецкая суполка ў Санкт Пецярбургу “Загляне сонца і ў наша ваконца”. На паштоўках былі партрэты Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, Францішка Багушэвіча і Янкі Лучыны. Далей..
Мастак, масон, кліматолаг, містык, дзівак, вегетарыянец, дабрадзей жабракоў, абаронца правоў жывёл, улюбёнец пецярбургскага света. Чалавек, які кардынальным чынам паўплываў на светапогляд Адама Міцкевіча. Падаецца, нічога не забыліся… А, і беларус. Продкі Юзафа Аляшкевіча, як і продкі Тамаша Зана, паходзяць з Радашковіцкай зямлі. Мы пачынаем новы гістарычны серыял, які прысвячаем таямніцам роду Аляшкевічаў і некаторым цікавым старонкам жыццярыса самога мастака. Далей..
Мы працягваем знаёміць чытачоў “К” з жыццярысам беларускага кампазітара Міхала Грушвіцкага. Далей..
Адчуванне еднасці з родным краем, нават у часы расстання з ім, памкненне як мага хутчэй вярнуцца на Радзіму, а таксама прага да таго, каб землякі жылі дружна ў адзінай моцнай і незалежнай дзяржаве, — гэтыя думкі і мары не давалі спакою чуллівай душы класіка беларускай літаратуры Якуба Коласа ў першай палове XX стагоддзя. Далей..
"За духоўнае
адраджэнне"
1998 г.
"Залаты
фаліянт"
2009 г.
Нацыянальны конкурс друкаваных СМІ "Залатая Ліцера"
Газета "Культура":
2006 г., 2010 г., 2022 г.
Часопіс "Мастацтва":
2006 г.
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова «Культура і Мастацтва» зарэгістравана рашэннем Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта ад 18 чэрвеня 2002 года № 868.
Газета «Культура» – штотыднёвае грамадска-асветніцкае выданне. Выходзіць па суботах на 16 палосах у колеры. Выдаецца з кастрычніка 1991 года.
Часопіс «Мастацтва» – штомесячнае грамадска-асветніцкае выданне пра выяўленчае мастацтва, фатаграфію, музыку, тэатр, кіно і інш. Выдаецца са студзеня 1983 года.
Дырэктар 8 (017) 290 22 50
Прыёмны пакой 8 (017) 334 57 41
Рэдакцыя газеты «Культура» 8 (017) 286 07 97
Рэдакцыя часопіса «Мастацтва» 8 (017) 292 99 12
Бухгалтэрыя 8 (017) 334 57 35
Электронная пошта
kim@kultura-info.by
Для размяшчэння рэкламы звяжыцеся з намі.
reklama@kultura-info.by, 8 (017) 286 07 97
Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь
Тэлеграм-канал Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь
Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь
Старая версiя сайта: kimpress.by
© 2023 Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова «Культура і мастацтва», УНП 190315403
