Знаёмства са светам моды дзяўчына пачала, калі паступіла ў Віцебскі дзяржаўны тэхналагічны ўніверсітэт. Цяпер Ірына вучыцца на апошнім курсе і ўжо паўгода стварае крэатыўныя аксесуары для гардэробу модніц.
– Ірына, на што вы абапіраліся пры выбары спецыяльнасці ва ўніверсітэце?
– Я нiколi не сумнявалася, што хачу вучыцца менавіта на факультэце дызайну, але было складана вызначыцца са спецыяльнасцю. Мой выбар вагаўся паміж «камунікатыўным дызайнам» і «дызайнам касцюма і тканін». У выніку мой унутраны творца спыніўся на другім варыянце. Перад трэцім курсам быў падзел групы па кірунках: дызайнер швацкіх вырабаў і дызайнер тэкстыльных вырабаў. Да гэтага часу я досыць добра пачала разбірацца ў тэкстыльнай вытворчасці і, не разважаючы, пайшла на тэкстыльніка. Упэўнена, што на маёй спецыяльнасці рыхтуюць сапраўдных мастакоў, майстроў сваёй справы.
Усяму, што трэба ведаць, навучыць нельга, настаўнік можа зрабіць толькі адно — паказаць дарогу. З самага дзяцінства наша гераіня адчувала ў сабе патэнцыял для творчасці. Усё пачыналася ў раннім узросце: у пачатковай школе ўзнікла шчырая цікавасць да стварэння вырабаў. Сур'ёзнейшым этапам сталі заняткі ў мастацкай школе, дзе да Іры прыйшло ўсведамленне бязмежнага росту. Паводле слоў дзяўчыны, яна адчула, што не варта абмяжоўваць сваё ўяўленне і не трэба баяцца выяўляць сябе.
– Калі вы адчулі, што гатовая заснаваць брэнд хустак?
– Штуршок для адкрыцця асабістага брэнда я атрымала дзякуючы назапашанаму досведу ў стварэнні розных прынтаў і патэрнаў. Немалая колькасць уласных распрацовак навяла мяне на думку пра ўласны брэнд тэкстыльных вырабаў. Разважала пра тое, з чым мне было б цікава і прыемна працаваць, і мой выбар спыніўся на хустках.
Каб адчуць натхненне, для пачатку варта шырока расплюшчыць вочы, а потым упусціць навакольную прыгажосць у душу. Гісторыя моды расказвае нам пра розныя крыніцы для эмацыйнага ўздыму: вядомыя дызайнеры звяртаюцца да гісторыі, кінематографа, мастацтва, архітэктуры, каб адшукаць тую самую музу. Наша гераіня знаходзіць цiкавасць i сілы для творчасці ў прыродзе і жывёльным свеце.
– Паўгода назад вы прэзентавалi cвой брэнд пад назвай Rina Textilia. Пры вырабе дызайнаў вы карыстаецеся расліннымі і зааморфнымі матывамі са складанай стылізацыяй, кожны этап стварэння якiх дэталёва прапрацоўваеце.
– Так, для пачатку я вызначаюся са сваёй творчай крыніцай. Пасля вымалёўваю на паперы ўсе дэталі, якія хацела б бачыць на вырабе. Ручная графіка мне бліжэйшая, чым камп’ютарная, таму я раблю эскізы ад рукі. Потым адбываецца працэс сканавання эскіза і перавод яго ў фармат jpg. Далей, дзякуючы адмысловай камп’ютарнай праграме, я працую з колерам, дадаю розныя эфекты, складаю кампазіцыю. Этап адмалёўкі элементаў — самае прыемнае ў працы, для мяне гэта параўнальна з размалёўкай-антыстрэсам.
Малюнак пераносіцца на тканіну з дапамогай адмысловага абсталявання, я раблю гэта ў прыватнай фірме ў Брэсце: адпраўляю матэрыял — і мне друкуюць выяву на тканіне. Выбар тканіны залежыць ад індывідуальных запытаў кліента. На дадзены момант я выкарыстоўваю атласныя матэрыялы. Рэч вырабляецца прыкладна тыдзень, улічваючы выраб прамежкавых узораў і дастаўку заказу на адрас атрымальніка.
Усе мы звыклі да таго, што не адзежа здобіць чалавека, а чалавек адзежу. Таму праца над персанальным стылем патрабуе спецыяльнай увагі. Наш выгляд дапамагае падкрэсліць уласнае “Я”. Каб вылучыцца з натоўпу, мы звяртаемся да розных прыёмаў: карыстаемся незвычайным кроем адзення, дапаўняем свой вобраз яркімі акцэнтамі.
– Хто пакупнік вашых вырабаў?
– Дызайнер павінен сачыць за трэндамі ў свеце моды і арыентавацца на пакупніка. Але пакупнік ад пакупніка розніцца. З цягам часу я зразумела, што нешматлікія людзі здольныя ацаніць яркія і складаныя прынты, але знойдзецца і той, каму гэтая тэма будзе блізкая. Галоўным чынам мой пакупнік – гэта маладыя дзяўчаты, якія надаюць асаблівае значэнне свайму выгляду і жадаюць дапоўніць гардэроб запамінальным аксесуарам.
У выяве славянскай кабеты хустка ва ўсе часы эстэтычна акцэнтавала ўвагу і служыла завяршэннем касцюма, а таксама была ключавым элементам у абрадах і традыцыях. Вялікую частку жыцця кабеты хадзілі ў хустках і не здымалі іх аж да скону. Гісторыя не ведае ніводнага жаночага галаўнога ўбора, які б надаваў столькі пяшчоты, уразлівасці і жаноцкасці, як гэта робiць хустка.
У XXI стагоддзі хусткі не страцілі сваёй актуальнасці, але занялі іншае месца ў гардэробе кабеты. Мадэльеры адважна эксперыментуюць з дызайнам, рознымі матэрыяламі і прынтамі. Сучасная мода разглядае хустку не толькі як галаўны ўбор. Цяпер яе можна насіць на шыі, выкарыстоўваць замест рэмня на штанах ці ў якасці асобнага аксесуара.
– Як вы плануеце развіваць свой брэнд?
– Хачу ствараць усё больш і больш аўтарскіх дызайнаў. І не маю мар пра нейкую вядомую калабарацыю, бо лічу, што ў кожнага дызайнера можна нечаму навучыцца. Неўзабаве планую шчыльна пасупрацоўнічаць з дызайнерам шавецкіх вырабаў: цікава зразумець, як і наколькі мае вырабы могуць успрымацца ў якасці часткі штодзённага гардэробу.
Калекцыя Ірыны Васілеўскай налічвае чатыры ўнікальныя дызайны хустак. Кожны з іх ствараўся з адменным трапятаннем і закладзеным сэнсам. У наш час стыль не абмяжоўваецца адзеннем і аксесуарамі, якія вы носіце. Гэтае паняцце складаецца з вашага стылю жыцця, роду дзейнасці, пазіцыянавання і кола камунікавання. А маладыя таленавітыя дызайнеры, такія як наша гераіня, дапамагаюць падкрэсліць індывідуальнасць і падсвяціць нашы прыродныя вартасці.