Пачынаецца (а дзесьці ўжо і распачаўся) новы тэатральны сезон. Сёлета ён абяцае быць як ніколі насычаным. У адным толькі верасні - адразу два фестывалі: “Белая Вежа” ў Брэсце і “Лялькі над Нёманам” у Гродне. У лістападзе - Рэспубліканскі фестываль нацыянальнай драматургіі ў Бабруйску. У снежні - Мінскі міжнародны Калядны оперны форум. І так да канца сезона: што ні тыдзень - прэм’еры ды іншыя тэатральныя падзеі. Далей..
Акцёрская прафесія заўсёды інтрыгавала сваім бляскам. Шмат хто ўяўляў, як крочыць па чырвонай дарожцы, раздае аўтографы і атрымлівае запаветны Оскар. Але не кожны ідзе далей за фантазіі і прысвячае кіно і тэатру жыццё. Наша гераіня Дар'я Атрошка на ўласным досведзе пераканалася: мары могуць ператварыцца ў рэальнасць, калі ты не пабаішся дзейнічаць.
Далей..
Наталля Нарышкіна і Глеб Казленка – надзейныя партнёры на манежы, але і па-за ім артысты падтрымліваюць шчырыя стасункі. Мабыць, дзякуючы гэтаму гімнасты сталі уладальнікамі Гран-Пры XIII Міжнароднага фестывалю цыркавога мастацтва «Рэха Азіі»? Пра свой поспех, лёсавызначальныя рашэнні і страхі артысты расказалі “К”.
Далей..
Кожны малады талент узыходзіць на Алімп славы з рознай хуткасцю. Наш сённяшні герой Кірыл Халецкі паспеў зняць два кароткаметражныя фільмы і стаць прызёрам міжнародных кінафестываляў. Пра свой творчы шлях, стан беларускага кіно, планы на будучыню малады рэжысёр распавёў газеце «Культура». Далей..
У Мінску адбылося першае пасяджэнне аргкамітэта XXVIII Мінскага міжнароднага кінафестывалю "Лістапад" пад кіраўніцтвам намесніка прэм’ер-міністра Ігара Петрышэнка. Далей..
13 жніўня побач з Крэўскім замкам у Смаргонскім раёне вучылі працаваць з глінай. Тут адбыўся штогадовы фестываль-кірмаш «Кераміка Крэва». Далей..
Выпіць да донца “Любоўны напой” і спазнаць ад яго асалоду цяпер вельмі проста: дастаткова наведаць у пазначаны гэтай назвай дзень Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр Беларусі. У новым сезоне зрабіць гэта можна будзе ўжо 8 і 9 верасня, 1 кастрычніка - і далей у адпаведнасці з афішай. Далей..
У Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь праходзіць выставачны праект "Жаночы Род", у якім творы народнага і прафесійнага выяўленчага мастацтва дэманструюць традыцыйныя архетыпічныя і міфапаэтычныя ўяўленні аб прыродзе жаночага свету і жаночай вобразнасці. Далей..
Некаторы час таму, дзякуючы запрашэнню знаёмых гісторыкаў, давялося мне трапіць у мясціны, пра якія я шмат чуў, але ўсё ніяк не атрымлівалася дабрацца. Дарога вілася паміж маленькімі вёсачкамі і мястэчкамі Лідчыны, у кожнай з якіх ёсць на што паглядзець, а нам распавесці. Сёння ў нас — “падарожжа” ў Жырмуны, якія ў 2018 годзе патрапілі ў навіны ледзь не ўсіх СМІ Беларусі. І пачнём мы яго з маёнтка Радзівілаў, што знаходзіцца ў некалькіх кіламетрах ад мястэчка.
Далей..
«Граф Монтэ-Крыста» прапісаўся (і трэба меркаваць, надоўга) на сцэне Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Максіма Горкага. З пазнакай “рок-опера”. Дададзім: беларуская! Бо музыка -- нашага Цімура Каліноўскага.
Далей..
Напрыканцы 1950-х і 1970-х гадоў мне давялося наведаць больш за 20 спектакляў на той час Беларускага драматычнага тэатра імя Я.Купалы, у якіх галоўную або адну з галоўных роляў выконвала народная артыстка БССР Вера Мікалаеўна Пола. І, шчыра кажучы, ніколі не быў расчараваны ігрой гэтай чароўнай актрысы. Наадварот, яна была маёй любімай актрысай.
Неаднаразова, пакідаючы гардэроб тэатра імя Я.Купалы, я чуў за сваёй спінай такія размовы жанчын і мужчын: “І ўсё ж самай яркай, безумоўна, была Пола…”, “Вера Мікалаеўна сёння іграла лепш за ўсіх…” Рэдка здараецца, калі тэатральны акцёр або актрыса працуюць у адным тэатры больш чым паўстагоддзя. Што датычыцца Веры Пола, то яе жыццё было звязана з калектывам купалаўцаў на працягу 55 гадоў (1922 — 1977), у тым ліку ў 1943 — 1944 гадах, калі яна выступала ў франтавой тэатральнай брыгадзе.
Далей..
Рэспубліканскі тэатр беларускай драматургіі неаднойчы звяртаўся да тэмы вайны, чалавечых лёсаў у цяжкія гадзіны выпрабаванняў. Прэм’ера “Альпійскай балады” ў пастаноўцы Святланы Навуменка сёлета, безумоўна, дадала ў рэпертуар тэатра новыя фарбы.
Далей..
Кажуць, каб дасягнуць мары, трэба думаць маштабна і верыць у свае шалёныя ідэі. Амбіцыйная, яркая і дзёрзкая! Такой з'яўляецца наша новая гераіня Паліна Суворава. У свае 22 гады выпускніца Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў — пастаянная ўдзельніца самых маштабных эстрадных праектаў нашай краіны. Памочніца рэжысёра, актрыса, вядучая — як гэта ўсё змяшчацца ў адным чалавеку? Далей..
Беларускі дзяржаўны акадэмічны музычны тэатр прапанаваў гледачам віртуальнае падарожжа ў сонечную Грузію: тут адбылася прэм’ера музычнай камедыі Гія Канчэлі “Нявеста з Імерэтыі”.
Далей..
Рэпертуар Маладзёжнага тэатра эстрады папоўніўся доўгачаканым мюзіклам-біяграфіяй “Гур’янаў”. Далей..
Прамільгнула “Балетнае лета ў Вялікім”. Але ўражанняў ад фестывалю хопіць на цэлы год.
Далей..
Кавалер ордэна Францыска Скарыны. Уладальнік шматлікіх прэмій, дыпломаў і нагрудных знакаў за выбітны ўнёсак у архітэктуру. Бязмерна таленавіты творца, інтэлігентны чалавек, рыцар прафесіі.
У сённяшнім нумары мы пачынаем друкаваць успаміны тых людзей, якім пашчасціла ведаць гэтую выбітную асобу, што зрабіла прыкметны ўнёсак у фармаванне сённяшняга аблічча Мінска. Далей..
Каго з нас у дзяцінстве не захаплялі падарожжы па нязведаных краінах, поўныя прыгодаў, адкрыццяў і незвычайных знаходак? Многія, відаць, любілі разглядаць рознакаляровыя карты, уяўлючы сябе вандроўнікамі і першаадкрывальнікамі новых земляў. Пасля ўжо ўсе мы ўсур’ёз сутыкаліся з асаблівым светам карт, вывучаючы іх таямніцы на школьных занятках па геаграфіі — але нямногія зрабілі вывучэнне картаграфіі справай свайго жыцця. Далей..
У сярэдзіне чэрвеня мінчанам быў паднесены падарунак-выклік: з гастролямі прыехаў Гомельскі гарадскі маладзёжны тэатр. Насамрэч хутчэй адбыўся абмен: трупа РТБД з'ехала ў Гомель, а яны — да нас, з двума спектаклямі маладога і амбіцыйнага рэжысёра Віталя Краўчанкі, чатырма найталенавіцейшымі акцёрамі і грузавікамі (чамусьці здаецца, што толькі ў грузавік магло змясціцца гэтае багацце) дэкарацый.
Далей..
Калектыў Тэатра-студыі кінаакцёра закрыў юбілейны, 40-ы сезон прэм’ерай - “Той самы Мюнхгаўзен” у пастаноўцы Таццяны Пацай. Далей..
Напярэдадні дня нараджэння нашага славутага земляка Тадэвуша Рэйтана мы распавядзём нашым чытачам пра лёс яго… кубка. Відаць, гэта адзіная ў свеце рэч, якой цудам пашанцавала ацалець. Доўгі час ішоў збор інфармацыі, бо лёс кубка быў няпэўны. Ён то з’яўляўся на даляглядзе, то знікаў у прыцемках. Але цяпер мы можам распавесці “біяграфію” гэтага артэфакта, які пры спрыяльным збегу абставін мог бы калі-небудзь ізноў пабываць у Грушаўцы. Хаця марыць аб тым, што ён вернецца на Радзіму назусім, не выпадае. І на тое ёсць свае прычыны.
З іншага боку, вельмі хацелася б, каб на гэту публікацыю звярнула ўвагу кіраўніцтва Ляхавіцкага раёна, якое ў дадзены момант займаецца аднаўленнем родавага котлішча Рэйтанаў у Грушаўцы і пошукам экспанатаў для будучага музея, які плануецца размясціць у адноўленай сядзібе.
Далей..
17 ліпеня мы будзем мець выдатную нагоду, каб узгадаць Яна Чачота (“імя славутага паэта-рамантыка, філамата і філарэта, фалькларыста, этнографа і драматурга, аднаго з найбуйнейшых дзеячаў беларуска-польскага фальклорна-літаратурнага сумежжа XIX ст.”)
І не толькі ўзгадаць у хатняй цішы, але і ўшанаваць асобу “пачынальніка новай беларускай літаратуры” на дзяржаўным узроўні. Таму мы пачынаем расповед пра радавод і жыццёвы шлях аднаго з самых годных сыноў беларускай зямлі.
Далей..
Паводле звестак, атрыманых падчас апошняга перапіcу насельніцтва, што прайшоў у 2019 годзе, у Беларусі сёння жывуць каля васьмі з паловай тысяч татар. З 1991 года, вось ужо цягам трох дзесяцігоддзяў, дзейнічае Беларускае згуртаванне татар-мусульман “Аль-Кітаб”, а з 1994-га — Мусульманскае рэлігійнае аб’яднанне ў Рэспубліцы Беларусь. Як складваўся лёс татарскага народа на беларускай зямлі і якую ролю адыгралі татары ў гісторыі нашай краіны? Далей..
.jpg)
 і Мэг (Галіна Анчышкіна).jpg)
.jpg)
